NİHAT AK / ÖZEL HABER-Süpürgeden mutfak robotuna kadar elektrikli ve elektronik ev aletleri insan hayatını kolaylaştırıyor. Masa lambasından saç maşasına kadar olan ev gereçlerindeki küçük arızaları can sıkıyor. Çünkü garanti kapsamı dışında kalanlarını tamir ettirebilmek nerde ise imkansız. Yapılan bir araştırmaya göre Avrupa Birliği’ndeki ülkelerde her yıl 8 milyon tondan fazla ev gereci ürün çöpe atılıyor. AB’ye sonradan üye olan ülkelerde kişi başına yılda ortalama 6-12 kg. arasında elektronik atık üretirken, AB-15 ülkelerinde ise bu miktar 14-24 kg. Türkiye’de de tamir bakım sürecindeki aksamalar bu gereçlerin çöpe atılmasının başlıca nedeni arasında gösteriliyor. İzmir’de her yıl binlerce ev gerecinin çöpe atılmasına gönlü el vermeyen bir usta, ömrünü bu ürünlerin tamir bakımlarına adamış durumda. Kent merkezinde eski adıyla bit pazarı denilen sokakta hizmet veren usta beceriyle çok sayıda İzmirliye çözüm ortağı oluyor. Minik bir problemi nedeniyle elindeki saç maşasını çöpe atmak istemeyen bir İzmirli sorununu çözmek için kapı kapı dolaşmak zorunda kalıyor. Önce Kerim Han’daki parçacıları dolaşıyor. Ardından İkiçeşmelik’e yöneliyor. Tarihi Kemeraltı Çarşısında’daki bazı esnaflar tamiri mümkün olmadığı iddiasıyla yeni ürün alınması eldeki maşanın çöpe atılması tavsiyesinde bulunuyor. Bir çözümün mutlaka olduğu düşüncesiyle inat eden yurttaş Basmane esnafından eski bit pazarındaki sarı bir binadaki tamirhaneyi öneriyor. Etrafında iki üç tur attıktan sonra tamirhaneyi bulan vatandaş çıktığı merdivenlerden güler yüzlü bir usta ile yüz yüze gelebiliyor. İlk bakışta minik bir odadaki tamir bakım gereçleri göze çarpıyor. Ameliyathanelerde görülen bir ışığın altından kalın yakın gözlüklerinin arkasından güler yüzlü bir usta vatandaşlara hitap ediyor. Ustanın ön tarafında kısa süreli tamir işlerini beklemesi için vatandaşların istirahat edebilecekleri bir alan bile var. Yılların deneyimli Zeynel ustasına vatandaş merak ettiği soruları bir bir sorabiliyor. Zeynel usta herkesin tamir bakım sektöründen çekildiği şu dönemde bu işi bıkmadan usanmadan nasıl devam ettirebiliyorsun? Altı yaşımdan bu yana elektrikli ve elektronik ev gereçleri sektöründeyim. Çok önemli markaların önemli mevkilerinde çalıştım. Gördüğüm en büyük eksiklik garantisi bitmiş gereçlerin küçük arızaları nedeniyle çöpe atılışı oldu. Çok sayıda tanıdığımda tamircisini bulamadıkları gereçlerini ne atabiliyorlar nede tamir ettirebiliyorlar. Evlerinde atıl vaziyette yer kaplıyor. Bu durumdaki İzmirlilerin çözüm ortağı olmak için başladığım Tamirhanemde dua almaya devam ediyorum. İnsanların derdini çözmek, küçük arızaları için elektrikli ve elektronik gereçlerin çöpe atılımını önlemek beni mutlu ediyor. Hurdacıdan, çöpten tamir edilmeye gelen elektrikli ve elektronik gereçler de oluyor mu? Benim bilgi ve becerimi bilenler hem kendilerinin hem de etrafındaki dostlarının ürünlerini tamire getiriyor. Bazıları hurdacıdan, bazıları dostlarındaki atıl bozuk gereçleri getirip tamir ettirip kullanmaya devam ediyor. Mesele burada cimrilik değil. Mesele memleket meselesi. Kullanım ömrü olan bazı gereçlerin minik bir soketindeki arıza, kablosundaki bir kırıklık, belki bir cıvatasının düşmesi nedeniyle çöpe gitme tehlikesiyle karşılaşıyor. Bu ürünün atılması sadece o kişiyi ilgilendirmiyor. Bu milli bir servet. Avrupa’daki gibi tonlarca ev gerecini çöpe atacak bir zenginliğimiz yok. Ben denize yıldızı misali elimden geldiği kadar bana gelen gereçlerin tamir ve bakımlarını yapıyorum. Profesyonellere de hizmet veriyor musunuz, hangi gereçlerde uzmanlığınız var? Küçük ev aletleri, berber, kuaför, veteriner makinaları, güzellik salon cihazları, lazer epilasyon, masaj, özel CNC bileme ve tamiratlarını yapıyorum. Her marka fön, saç sakal makinaları, düzleştirici, maşa, buhar kazanlı ütü, vantilatör, süpürge, soba, tost makinası, robot, mikser ve ketıl tamiratlarını yapıyorum. Bir ömrü adadığınız bu mesleğin geleceği ve genç kuşaklara aktarılması hakkında ne düşünüyorsunuz? Bu mesleğe gerçekten ömrümü adadım. Yarım asrı geride bıraktım. Az önce saydığım gereçlerin bakım ve tamiratlarını yapmak benim için bir yaşam biçimi. İnsanların derdini çözmek hayır dualarını almak beni mutlu ediyor. Her geçen gün biraz daha tamirci sayısı azalıyor. Garanti süresi biten ürünlerin sanki çöpe atılması bir politika. Benim ne çırağım nede kalfam var. Gençler bu işi yapmak istemiyorlar. Gençlere bu işin püf noktalarını zevkli yanlarını anlatma fırsatımız olmuyor. Tamir bakım bir eğitim politikasına dahil edilebilir. Her kentteki bir meslek lisesinde tamir bakım onarım bölümü olmalıdır. Milli ekonominin çöpe gitmemesi geri kazanılması iyi olur. Bu mesleği edinenlerde evlerine ekmek götürürler. Ailelerin geçim kaynağı olur.