Dört dörtlük olmak

*** Sanki birinin üzerine güzel bir makyajla süslenmiş bir ton ağırlık vermek gibi değil midir? Hep en iyisi olmalısın! Bunun ucunun nerelere kadar gidebildiğini terapi oturumlarında sıklıkla görüyoruz. Bizim kurmadığımız bağlantıları kurmakta üstün bir zihnimiz olduğunu ne zaman anlayacağız? İyi olamazsam, en iyisi olmazsam kötüyümdür, hayat biter, bir işe yaramam düşüncelerini yaratan bir zihin ve elimizde kalan buruk anlar. Elimden gelenin en iyisini yaptım mantığı bu zihinde nasıl yeşerebilir? *** Örneğin geçtiğimiz hafta olan liseye geçiş sınavlarında gördük en çarpıcı etkilerini. En iyisini yapmaya çalışıp stresten çöken çocuklar, arkalarında onları desteklemeye çalışan aileler ve sınav çıkışında şahit olduğumuz artık bir işe de yaramazsın konuşmaları. ‘Çakıldı’, ‘Olmadı’, ‘Zaten belliydi’ ve daha türetebileceğiniz bir sürü örnek düşünün. Böyle konuştuğumuzda, dört dörtlük imajını peş peşe pekiştirdiğimizde daha iyisinin motivasyonunu çocuklarımıza verebileceğimizi, onları gaza getirebileceğimizi düşünürüz. Ama yanımızda bunları daha nice durumlarda kullanmak üzere işlemleyen genç zihinler vardır. Mesela bir işe başladığında yapamayacağını, bitiremeyeceğini düşünen… Kalabalık bir ortama girdiğinde konuşamayacağını hisseden… Sağlıklı bir ilişkiyi yürütemeyeceğini düşünen..  Bakmayın böyle sıraladıklarıma, hepsi aktif olarak karşılaştığımız ve altlarında dört dörtlük imajını bulduğumuz şeyler. Bu yüzden erkenden farkında olmakta fayda var! O zaman nasıl kapatalım yazıyı? Dört dörtlük değilim, aynen herkes gibi diyelim, henüz olmadı ve daha iyisi bir gün olacaktır diye de motivasyon verelim. Köyün delisinden bu hafta bu kadar, sağlıkla kalın!