Bir yıldızın etrafına toplandı insanlar sonra.. Kimse onlara birlikte olun demedi, birbirinize tutunarak yaşayın da demedi. Aynı kürenin üzerinde yaşayan insancıklar. Her şey düzene çok uygun, sını...

Bir yıldızın etrafına toplandı insanlar sonra.. Kimse onlara birlikte olun demedi, birbirinize tutunarak yaşayın da demedi. Aynı kürenin üzerinde yaşayan insancıklar. Her şey düzene çok uygun, sınırsız bir akışta ilerliyor. Sonra biri geldi, yüzü simsiyah. Girdi aramıza, dans ettikçe insanlar değişmeye, evrilmeye başladı. ‘Hırs’la bu şekilde tanıştık.  Daha fazlasını elde etme isteği geldi. İnsanlar birbirine girdi! Hepsi benim olmalıydı, benim… Şiddet geldi ortamıza oturdu. Öldürdük birbirimizi, aramızdaki tüm bağlantılar kaybolmaya başladı. En kötüsü neydi biliyor musunuz? İçimizde, bizi insan yapan bağlantılar kaybolmaya başladı. İnsanlar kendilerini unuttu, dışarıda bir yerlerde görmeye başladılar özlerini. O ışığın etrafında toplanan güzel kalabalık yok artık. Kültürleştirmeye çalıştığımız, çalıştıkça daha da batırdığımız bir toplum var. Temelindeki saf ışığı görmeden ekleyip çıkardıklarımız var, bataklıkta batıp çıkıyor her gün. Aynı yıldızın etrafına doğan insanlardan biri olarak yazıyorum bu yazıyı. Çünkü içimizdeki temel ve saf olduğuna inandığım o bağın halen mevcut olduğuna inanmak istiyorum. Korkusuzca, düşünmeden, tedirgin olmadan sevmek istiyorum. Hem de her canı. Elimde tuttuğum ışığımı uzatmak istiyorum, gittiği yerleri aydınlatsın diye… Kimsenin egosuyla savaşmak istemiyorum, anlamak istiyorum. Aynı gökyüzüne baktığımızda, geri kalan bütün değerlerin aynı olabileceğini görmek istiyorum. Hayatın götürdüklerine değil, getirdiklerine odaklanmak istiyorum. Şanssızlık gibi görünen bu olay, bana yarın ne getirebilir? Gidenlerin bu yıldızdan ayrılıp, başka ışıklar etrafında toplandığına inanmak istiyorum… Aramızdan sadece birinin bile değişme ihtimalini görmek istiyorum. Bedenlerimizin sınırsız bir yapı ve içimizdeki bağlarla, ruhumuzla örülü muhteşem bir güzellik olduğunu anlamak istiyorum. Şu sınırsız görünen yerde, nasıl bu kadar sınırlı yaşadığımızı, kendimizi zihnimizle nasıl kısıtladığımızı görmek, değiştirebilmek istiyorum. Birbirimizi anlamak adı altında kırılan, yıkılan ve bozulan heveslere odaklanmak olmasın amacımız. Yeryüzüne ilk defa gelmiş gibi, her şeyi unutmuş olan ve yeni keşfetmeye çalışan bir insanın gözüyle bakmak. Anlamanın bir keşif gerektirdiğini, hem de her gün yeni baştan, görelim istiyorum. Sadece bir çocuk doğduğunda değil, dünyayı kendimiz için de iyi bir yer haline getirme isteğimiz olsun istiyorum. Küçük bir bebeğe duyduğumuz merhamet, aslında kendimize duyduğumuz merhamet, neden olmasın… *** Bir yıldızın etrafına toplandı insanlar sonra… Belki birbirlerini ve kendilerini hatırlayarak…