26Gülümse hadi gülümse Bulutlar gitsin Yoksa ben nasıl yenileyeceğim Hadi gülümse

26Gülümse hadi gülümse Bulutlar gitsin Yoksa ben nasıl yenileyeceğim Hadi gülümse Belki şehre bir film gelir Bir güzel orman olur yazılarda İklim değişir, Akdeniz olur Gülümse Ah canım kadın, canım Sezen... ‘Rakkas’ ile neşelerimin ortağı, ‘Son Bakış’ ile hüznümün isyanı... En deli anlarımın şahidi, ikilemlerimin yüz bulmuş hali... ‘Git’ derken havaya dikilen burnum... ‘Gitme, dur n’olursun...’ derken sevdaya düşmüş gururum... ‘Tükeneceğiz’ derken ise elimde tuttuğum son umudum... Ve en nihayetinde... ‘Vazgeçtim’ diyerek kabul edişlerim... Ardından yanan ateşim; 'Alışırım zannettiğim yokluğundan acılanmam Vazgeçmek zor senin o büyülü tuhaf sıcağından Dön demeye utanırım zavallı korkularımla Arkasına saklandığım gururumdan...’ Her dem aldanışlarım, gönül eğişlerim... ‘Hayat bazen öyle insafsız ki Küçük bir boşluğundan yakalar Hissettirmez en zayıf anında Seni ta yüreğinden yaralar’ Bazen ağlayışlarım... ‘Yürüyorum hasretin, acının üstüne Sığmıyorum dünyaya, dar geliyor Geceler mi uzadı, bu karanlık ne Gönlümün bayramları, şenliği söndü’ Bazen umursamayışlarım... ‘Zannetme bir gün geri dönmek değil niyetim ah Hasrete teslim oldum asla gelmeyeceğim Bu yangın benle ölünceye dek yaşasın varsın Dünyanın o son günü sen beni arayacaksın’ Sonuçta unutulmasın... Ben her yaşta hep biraz ‘Küçüğüm’ Önce biraz üzülürüm, sonra... ‘Ben de yoluma giderim’ Ondan sonra derim ki... ‘Bende bu yetim kirazlar al al dururken Tek başıma kara gecelerde zar zor uyurken Yar eteğimde çakallar kurtlar ulurken İçine sinerse senin de kıyametin gelsin’ Sen yine istersen... ‘Haydi gel benimle ol Oturup yıldızlardan bakalım dünyadaki neslimize...’ İstemezsen... ‘Şinanay da yavrum șina şinanay Şinanay da şinanay hoppa şinanay’ Sonuçta: ‘Ele avuca sığmazdı deli gönlüm’ Kaybedenler’in ‘Şahitsiz suçlar’ı gibi Masum değiliz hiç birimiz...