Varız bedenimizle, ruhumuzla bir bakmışsınız gitmişiz, o kadar kısacık yani bu ömür denilen, nimet. Rahmetli Ganime anneannem, rahmetli Hediye babaannem, 'Allah sıralı ölüm versin, sizin acı gününüzü...

Varız bedenimizle, ruhumuzla bir bakmışsınız gitmişiz, o kadar kısacık yani bu ömür denilen, nimet. Rahmetli Ganime anneannem, rahmetli Hediye babaannem, 'Allah sıralı ölüm versin, sizin acı gününüzü görmeyelim, önce biz gidelim' derdi her zaman. O zamanlar kafam basmazdı hiç anlamazdım, ikisi de vefat edince anladım. Ölümü o zaman anlamıştım. Yaş kaç olursa olsun her veda erken ve de acıdır. 2020 yılı olduğu için mi bilemiyorum, bitmek bilmiyor kayıplarımız. Allah'a şükür çevremiz de geniş olduğu için her gün mutlaka ama mutlaka bir yakınım, yakınımın en yakını vefat ediyor. Tanısak da tanımasak da üzülüyoruz, garip bir şey, başlangıç da bitiş de. 4 yakınımın tanıdığımın da aynı gün vefat ettiğini gördüm ya, ben daha ne diyeyim. En iyisi mi isyan etmeyeyim, mukadderat deyip geçeyim, yoksa insan bir tuhaf ruh haline bürünüyor ki, Allah muhafaza. Hastalık, ihtiyarlık var ama yine de ölümsüzlüğün olduğunu düşünün, 2 milyon yaşında amca sokakta, 1.5 milyon yaşındaki teyzeme tramvayda yer veriyorum. O kadar çok sayıdaki insanı da almaz ki bu dünya. Allah gecinden versin, vardır, bu evreni Yaratan'ın bir bildiği. Nasıl dünyaya gelirken çok sevinmiyorsak hatta ağlıyorsak, isyan etmemize de gerek yok. Yeter ki sıralı olsun, çok acı olmasın. Karamsarlık değil bu benimkisi, hayatın gerçekleri. Doğum, yaşam varsa, vefat da veda da var, olacak haliyle. Geliş varsa gidiş var.  Zıt kutuplar arasında gidip gelmektir zaten yaşamak. 2 saniye sonra ne olacağımız belli değil. Onun için kalp kırmaya hiç gerek yok. Mükemmel insan olmaz ki, yok ki, kimse de sıfır hatalı hatasız veya çok hatalı olamaz, evren böyle bir şey işte. Kime, neye göre, zaman var zaman, her şeyin ilacı ve de zehiri. Anı yaşamak, üzmemek, üzülmemek gerek. Çetin Zengin öğretmenim, güzel insan, dürüst, namuslu, onurlu. İzmir Kahramanlar Mahallesi'nin bir evladı, Kahramanlarspor'da futbol oynadı kulüp başkanlığını yaptı, Rüstem'li Gökçe'li kadro olduğu zamanlar. Eğitimci idi, eli öpülesi bir öğretmendi. 78 yaşında kaybettik, Buca Betontaş Lisesi Müdürü idi. Kahramanlarspor, Ülküspor, İzmir Demirspor'da forma giydi, 2.Lig'de de oynadı. Futbol il tertip kurulu üyeliğinin ardından, merhum Avni Baba'nın (Avni Yelkenbiçer) çok yerinde bir tercihi ve çoğunluğun istemesiyle de İzmir Futbol İl Temsilcisi oldu, yıllarca yaptı, harika işlere imza attı, adaletten ayrılmadı. Kahramanlarspor'a filan kıyak çekmedi, biliriz o günleri, yaşadık. Futbol hakemi Fırat Zengin'in amcası, Eşref Zengin ağabeyimin de, ağabeyi idi. Çiğli Esentepe Spor Kulübü gibi çok sayıda kulübün açılmasında, yön almasında katkıda bulundu, gençleri kötü alışkanlıklardan kurtarma gayreti en büyük güzelliği idi. Diğer bir değerli spor adamı Buca Belediye Spor Kulübü eski yöneticisi ve Kulüp Genel Kaptanı sevilen, değerli isim Cafer Uğur'u da toprağa verdik. Sempatik ve babacan kişiliğiyle çok sayıda sporcunun yetişmesine katkıda bulundu, emek verdi, sahaların görünmez kahramanlarındandı. Çok beğendiği dünya starı Maradona ile aynı gün hayata veda etti, Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı Op.Dr. Mehmet Murat Gök kardeşim, hocam, 47 yaşında idi, kalp krizine yenik düştü. Çok kaliteli, beyefendi bir idi, çok da mütevazi idi, gram kibir yoktu. İyilikleri, güzel davranışları yazmakla saymakla bitmez. 30 ekimde yaşadığımız depremde acı yaşayanları, ücretsiz muayene etti, beş kuruş almadan. Yaradan belki de bu dünyaya O'nu çok fazla gördü, yanına aldı kim bilir. Ahmet Akşit hocam, İzmir Güzel Sanatlar Fakültesi emekçilerindendi, sanatseverdi, futbol hakemliği de yaptı yıllarca. O zamanlar Alsancak Stadı'nda idman yapardık, İGSF ile yan yana idi. Unutamadığım, bol gollü, dillere destan Karşıyaka - İzmirspor maçının yardımcı hakemi idi Ahmet hocam. 25 kasım 2017'de kaybettik Ahmet hocamızı, kadere bakın ki tam 3 yıl sonra aynı gün kaybettik hayat arkadaşı, iki evladı Sevgim Aloğlu ile Can Akşit'in annesi Sevinç ablamızı, 25 kasım 2020'de. Çok hanımefendi, aydın, münevver biri ablamız idi. Tandık, tanımadık, tanıdığımızın tanığı herkese rahmet diliyorum , ruhları şad olsun, sabır diliyorum. Amacım üzüm yemek, bağcıyı dövmek değil, lütfen, kafanıza takmayın, şu anı yaşayın, sağlığınızın, canınızın kıymetini bilin, bugün varız, belki de yarın yokuz, seviyorum hepinizi selam olsun.