Çocuğunuz belirli bir kişiye ya da duruma karşı itaat etmekte ve kurallara uymakta zorluk çekiyor, sorgulama mekanizması gelişmiş ama aynı zamanda çoğu konuya karşı duyarlı mı? Endişe etmeyin, çocuğu...

Çocuğunuz belirli bir kişiye ya da duruma karşı itaat etmekte ve kurallara uymakta zorluk çekiyor, sorgulama mekanizması gelişmiş ama aynı zamanda çoğu konuya karşı duyarlı mı? Endişe etmeyin, çocuğunuz indigo veya kristal bir çocuk olabilir. Nedir bu indigo kristal çocuk diyorsanız hemen açıklayayım. Bu çocuklar, bir Yeni Çağ teorisine göre özel, sıra dışı ve bazen doğaüstü özelliklere veya yeteneklere sahip olduğuna inanılan çocuklar olarak tanımlanıyor. Bu teoriye dayanan düşünce Nancy Ann Tappe tarafından 1970'lerde ortaya çıkarılmış ve Jan Tober ile Lee Carroll tarafından daha da geliştirilmiştir. Uzmanlar, aileler çocuklarında bir farklılık olduğunu düşünüyorlarsa veya eğitimin yeterli gelmediğini, bir şeylerin eksik kaldığını düşünüyorlarsa bir değerlendirme yapmalarını öneriyor. Araştırmalara göre indigo çocuk ya da kristal çocuk yani üstün yetenekli teşhisi konulan çocukların tek başına felsefeye dalması veya tek başına aynı şeye odaklanmaları onun üzerine çalışması çok sağlıklı bir durum değil. İndigo çocuk ya da kristal çocuk tanısı konulan çocukların anne ve babaları çocuklarının genelde iyi yeteneğe sahip olduğunu sanmaktadırlar. Bu çok normal bir durumdur çünkü her çocuk kendi ailesi için özeldir. Eğer bir şeyler yolunda gidiyorsa çocuğun kafasını karıştırmak doğru değildir. Aileler, çocuklarının ilişkileri normal ise okul başarısı normal gidiyorsa çocuğun mevcut durumunu çok kurcalamamalıdır. İndigo çocuk ya da kristal çocuk sahibi anneler aynı düzeydeki çocuklarla kendi çocuklarını karşılaştırmamalıdır. Bu anne baba dışında çocukları da etkileyebiliyor. Çocuk bende bir eksiklik var mı diyebilir. Çocuklarda bir şeyler yolunda gidiyorsa bunun üzerinde durulmaması gerekir. Uyumda, aldığı eğitimde bir sorun varsa bir uzmandan destek almaları gereklidir. Uzmanın da çocuğa uygun bir eğitim ortamına aileyi ve çocuğu yönlendirmesi gereklidir. Aynı zamanda anne babaların kafalarına göre zeka testi yaptırmaları da çocuklarının gelişimi için doğru bir uygulama olarak görülmüyor. Zeka testine ihtiyacı olup olmadığının değerlendirmesini çocuk psikiyatristi yapmalıdır. Anne baba zeka testi yaptırmamalıdır. Ayrıca bu çocukların normal yaşamdan koparılmaması gerekiyor. Hep yetişkinlerin içinde büyütelim demek doğru değildir. Çocuklar sosyalleştikçe mutlu olmayı öğrenir. Çocukları izole etmek yanlıştır. Sözel ifade güçleri daha kuvvetli olduğu için akranları tarafından dışlanabilmektedirler. Bu tip çocukları kendi özelliklerine yakın çocuklarla bir araya getirmek gereklidir. Kendilerine yakın çocuklarla iletişim kurmaları sağlanmalıdır. Sosyallikten uzaklaştırılan çocukların sağlıklı gelişmesi imkansızdır. Bugün normal gelebilir ancak birkaç sene sonra bu durumun olumsuz yansımaları ortaya çıkar. Önemli psikiyatrik hastalıklar sosyal izolasyonlardan sonra ortaya çıkar. Uzmanlara göre bu tip çocukların zor tarafları olabilir. Mükemmeliyetçilik, takıntı hastalığı olabilir. Bu sebeple dikkatli olunması gereklidir. Kısacası çocuğunuzda benzer durumlar varsa onu baskılamak ve normal bir çocuk gibi eğitmeye çalışmak istenmeyen sonuçlara neden olabilir; bir uzmanla görüşmenizde büyük fayda var...