Sabah çıkmışım yürüyorum. Almışım elime de ekmeği. Her yer yeni açılıyor. Yüzler de yok tabii. Maskeli herkes. Birileri pırasa...

Sabah çıkmışım yürüyorum. Almışım elime de ekmeği. Her yer yeni açılıyor. Yüzler de yok tabii. Maskeli herkes. Birileri pırasaları diziyor, biri tencereleri düzeltiyor, biri kıyafetleri katlıyor. Karşıyaka’da bugün müthiş bir hareket akışı başlamış. Hayranlıkla izliyorum. *** Hazır sabah olmuş, daha kalabalık az, istediğim bir ürün vardı ona bakayım diyorum. Sabah sohbeti dönüyor içeride. Ürünler diziliyor. Dün kimin nesine ne olmuş bende dinliyorum, şaşırıyoruz hep beraber. *** Minik minik yürümeye çalışan çocuklar bile çıkmış yahu! Ben geç kalmışım diye düşünüyorum.. *** Her neyse, bir kadın diğerine müvekkili ile ilgili bir şeyler anlatıyor. Kişiler yok hiç. Müvekkiller var devrede. Sonra bende düşünüyorum. Onda müvekkiller var, bir başkasında danışanlar, diğerinde hastalar, ötekinde müşteriler. Vay be! Ne çok rolleri var insanların hayatta. *** Benim danışanım, bir başkasının arkadaşı, diğerinin müvekkili, annesi, çalışanı, sadece dert ortağı, komşusu, kız kardeşi, öğrencisi, öğretmeni, sadece denk geldiği biri, hayatındaki en değerli kişi, çocuğu ve daha niceleri olabilir. Ben de öyleyim, bir sürü noktada farklı rollerim var. Acaba bu kadar çok rol ile nasıl başa çıkıyoruz? Hiç farkında olmadan yaşayıp giderken anlaşılmıyor da, rollerden birisi sallantıya girdiğinde mi fark ediliyor acaba? *** Ne demek istedim? Örneğin işiniz gereği çok çalışan birisiniz. Rolünüz burada bir çalışan oluyor olmak. Bir işin başındaysanız bile bir çalışansınız, burayı es geçmeyelim. İşiniz nedeniyle evde işler sıkışmaya başladığında, ailenizle çok vakit –düzelteyim- kaliteli vakit geçiremediğinizde, bu aile içindeki rolünüz sallanmaya başlar. Baba rolünüz sallanır mesela. Eş rolünüz. Anne babanıza karşı çocuk rolünüz de etkilenir tabi. Siz başlarda bu etkinin farkında olmazsınız, etrafınızdaki insanlar olur. O rolün bir alıcı tarafı vardır çünkü. Bazen olan hep karşı tarafa oluyormuş gibi gelir bana, çalışan kişi zaten farkında değildir öyle düşünün. *** Terapide de bu rolleri konuştuğumuz, neden o rolden çıktığımızı ya da kendimizi çıkarmaya çalıştığımızı tartıştığımız anlar oluyor. Rollerimizin farkına varmak iyi çünkü hangilerini hayatınızda tutmak istediğinize karar verebilirsiniz. Ya da değiştirebilirsiniz. Düzenleyebilirsiniz. İçinde olduğunuzu fark etmediğiniz bir rolü değiştiremez ya da düzeltemezsiniz. *** Ha bazen, o rollerin içinden çıkılmayacak olduğunda ve o rolün sorumluluğu üstümüze çöktüğünde olaylar karmaşık bir hal alabilir, orası ayrı. Hep bir adım geri gelmek ve bakmak burada da işe yarayacaktır. Acaba siz hangi rollerdesiniz?