4 kişilik klasik bir ailenin minimum 100 m2’lik yaşam alanlarının küçülmesine neden olan artış yüzünden aileler, ya çocuk sahibi olmaktan vazgeçiyor ya da 4 kişilik aileleri ile birlikte 50 m2’lik yeni tip yaşam alanlarına sıkışmaya gayret ediyor. Özellikle İzmir’de pandemi sonrası rakamların hızla yükselmesiyle artan 1+1 daire anlayışı, aile anlayışının değişmesine neden oldu. Sosyal donatı alanları ile desteklenmiş 1+1 dairenin fiyatının 2 milyon TL’yi bulduğu kentte ev almak konusunda zorlanan vatandaşlar, kibrit kutusu büyüklüğünde dairelerde yaşamlarını sürdürmeye çalışıyor. Ortalama 35 m2 ile 50 m2 genişlikte 1+1 dairelere sığmak zorunda kalan aileler, 1 odayı ebeveyn odasına çevirip salonlarını ise modüler mobilyalı çocuk odası olarak kullanıyor. Çocuklar derslerine ise bu tip evlerin bulunduğu sitelerin kütüphanelerinde çalışıyor.

Maliye yüksek sığmak imkansız

Arsa yokluğu ve fiyatlarının hızla yükselmesine paralel inşaat şirketlerinin tercih ettiği konut tipi olan 1+1 dairelerin maliyeti 1 milyon TL’leri geçti. Söz konusu maliyetin ardından hızla yükselen fiyatlar, son tüketici olan vatandaşı zorluyor. İçine sığmanın zor olduğu dairelere tüm birikimlerini yatıran üzerine de kredi kullanan vatandaşların hem mobilya seçme tarzı hem de yaşam tarzı ciddi bir şekilde değişiklik gösteriyor.