‘HAZMEDEMİYORDUM’
“Sahipsiz olmak gerçekten çok zor” diyerek sözlerine devam eden G.E., “Böyle diyorum ama ben kendime sahip çıktım. Çocuğumu kucağıma aldım. Her ne pahasına olursa olsun onu büyütecektim… Oğlum bir yaşındayken onu bakıcıya bıraktım ve yeniden işe başladım. Ondan sonra ayaklarım üstünde durabildiğimi görünce boşanmak istedim. Sonrasında yine hamile olduğumu öğrendim. Ailemin yanına gitsem ailem kabul etmeyecek, o eve dönsem şiddet devam edecek… Mecbur kaldım, yine döndüm… Çok şiddet gördüm; kafam kırıldı, bir keresinde komşumuz yetişti gelip beni kurtardı. Tabi bu sürede kimim kimsem yok ya şikayetçi de olamıyorum. Şikayet etsem ailesi beni rahat bırakmayacak diye korkuyordum. Hep korkularla yaşadım, çocuklarımın büyümesini bekledim. İkinci çocuğum doğdu, beş aylıkken yine işe başladım. İşe giderken bile en eski kıyafetlerimi giyiyordum çünkü beni çok kısıtlıyordu. Bana çoğu kez ‘Sahibin yok seni öldürsem kimse hakkını aramaz’ dedi. Düşündüğümde ‘Doğru söylüyor’ diyordum. Ancak o yaşadıklarımı bir türlü hazmedemiyordum” diye konuştu.‘YUVAYA VEREMEZDİM’
İkinci bebeğinin 1.5 yaşını doldurmasının ardından tekrardan ailesinin kapısını çaldığını belirten G.E., “Onlara yaşadığım her şeyi anlattım. Maddi bir destek istemediğimi sadece manevi olarak yanımda durmalarına ihtiyacım olduğunu söyledim. Tüm bunlara rağmen çocuklarımı istemediler ve ‘Yuvaya ver’ dediler. Ben bir anneyim, çocuklarımdan nasıl vazgeçebilirim? Tekrar Gaziantep’ten İzmir’e dönmek zorunda kaldım. 3 ay beraber kaldık. İşten eve geldiğimde kendimi odaya kilitliyordum. Bir gün alkol almış ve odanın kapısını kırmaya kalktı. Ondan sonra polis eşliğinde uzaklaştırma kararı aldırdım. Tabi bu süre içinde beni borç batağına sürükledi. Kredi kartlarımı elimden aldı, daha sonra üstüme kredi çektirip parayı da aldı. Gözüm hiçbir şeyi görmedi, bütün eşyaları ona verdim. Üç hafta iki çocuğum ve ben bomboş evin içinde oturduk. Ekmek alacak dahi param yoktu. Borç harç aldığım ekmekle çocuklarımı büyüttüm. Yeniden çalışmaya başladım” ifadelerini kullandı.‘DOKTOR OLMA HAYALİ’
“Kadının derdinden kadın anlar” diyerek sözlerine devam eden G.E., “Çamaşır makinemi, eşyalarımı hep kadın arkadaşlarım verdi. Sobam yoktu, geçtiğimiz günlerde bir abla bana soba getirdi. Zordu ama ayakta durdum. Artık korkmuyorum. ‘Ben güçlüyüm, çocuklarım için savaşıyorsam her şeyin üstesinden gelirim’ dedim. Tam o sırada korona virüs salgını çıktı ve çalıştığım yerde bir kişinin virüs kaptığını öğrendim. Çok sıkıntılar atlattım ama bu sıkıntıların hiçbirini evlatlarıma yansıtmadım. Onlara örnek olacağımı bilerek adımlarımı attım. Şimdi pandemiden dolayı işsizim ve iş arıyorum. Etraftan bana gelen desteklerle ayakta kalıyorum. Ancak sanılmasın ki ben güçsüzüm. Boşandığım eşim nafaka istersem boşanmayacağını söylemişti. O zaman kabul etmiştim şimdi yeni nafaka davası açtım. O da büyük çocuğum için velayet davası açtı ama asla pes etmeyeceğim, evladımı kimseye vermeyeceğim. Çok büyük savaştan çıktım. Bu savaşı da atlatacağıma inancım tam. Şu anda evin bir eksiği oluyor, alamıyorum. Çocuklarım, ‘Anne üzülme paramız olunca alırız’ diyor. O kadar anlayışlılar ki… Hayalim doktor olmaktı. Şimdi oğlum polis olmak istiyor, ‘Anne ben seni tüm kötülüklerden koruyacağım’ diyor” dedi.‘KADINLAR OKUSUN’
Gelecekle ilgili tek hedefinin evlatlarının en iyi yerlere gelmesi için çalışmak olduğunu söyleyen G.E, “Çocuklarımı okutmanın, onlara iyi bir hayat vermenin derdindeyim. Ben çok şey yaşadım, gençliğimin verdiği hatalar da oldu. Benim gibi zor hayatlar yaşayan insanlar da var, biliyorum. Ben hem şiddete maruz kaldım hem genç yaşımda zor bir hayat yaşadım hem de hala yaşam mücadelem devam ediyor. Kadınlarımıza hiçbir zaman pes etmemelerini öneriyorum. Ailenizde görmediğiniz hayatı bir başka erkekte sakın aramayın. Okuyun. Okuyunca, kendi mesleğinizi elinize aldığınızda gerçekten sizi kimse ezemez. Ben kandım, kötü şeyler yaşadım. Siz asla kanmayın çok güçlü olun” diye konuştu. Yağmur Gülü / Özel Haber
Editör: TE Bilisim