Çocuklarda sporun etkileri birçok kişi tarafından hak ettiği önemi görmeyen ama gün geçtikçe daha da önemli...

Çocuklarda sporun etkileri birçok kişi tarafından hak ettiği önemi görmeyen ama gün geçtikçe daha da önemli hale gelen bir durumda. Özellikle sokakta oynamak daha doğrusu sosyalleşme imkanının pek kalmadığı günümüzde... Çocuklarımız sadece okul etüt merkezi gibi ortamlarda belli kurallar ve düzen içinde bir araya gelip son derece kısır konularda etkileşim halinde oluyor. Bu durum birçok konuyu olumsuz etkiliyor. Bunların başında ise empati yeteneği geliyor. Gün geçtikçe bu özellikleri köreliyor. Çocukların kendi aralarında oyun kurmaları, mücadele etmeleri, birlikte hareket etmeleri, birlikte hissetmeleri daha da önemlisi kendilerini tanımaları ve duygu düşüncelerinin özgür bir ortamda şekillenmesi belki de hiçbir yapay müdahale ile oluşturulamayacak bir olgu. Özellikle yoğun hayat temposunda çocukları ile birebir ilgilenemeyen ve çocuğun her türlü eğitimini öğretim kurumunda bekleyen veliler okullarda sunulan renkli sınıflara, spor salonlarına, okul bahçesi gibi detaylara aldanıyor olabilirler. Sokakta yaşıtları ile sosyalleşme imkanı olmayan çocuklarının bu nesneler ile her açıdan yetişebileceğini düşünmek biraz da insanların çaresizliği olarak çıkıyor karşımıza. Maalesef günümüzde çoğumuz güvenlikli bir sitede ya da herkesin tanışık olduğu bir mahallede yaşamıyor. Dolayısıyla en çok değer verdikleri şey çocuklarının güvenliği olan ebeveynler çocuklarını sokağa rahatlıkla bırakamıyor. İşte bu noktada devreye spor giriyor. Her çocuğun bir amaç doğrultusunda disipline ihtiyacı olduğu herkes tarafından kabul edilen bir gerçektir. Kazanmak için uğraşmak fakat yenilgiyi de kabullenebilmek azimle kendini daha da geliştirmeyi amaçlamak bir çocuğa anlatılamaz. Çocuğun verdiği emeğin sonucunu görmek ve bir şeyler kazanmanın verdiği haz özgüvenini artıracaktır. Sorumluluklarının farkına vardıkça daha çok kendini tanıyacak ve hatta aile ile olan çatışmaları bile azalacaktır. Tabi ki yaptığımız bazı yanlışlar ile çocuklarımızı spordan soğutabiliyoruz. Yüksek başarılar beklemek yenilgiyi kabullenememek bir çocuğa ailesinin sevgisinin bunlara dayalı olduğunu düşündürtebilir. Çocuk, başarılı olmak için de spor etiği rakibine saygı gibi yüce değerleri yitirebilir. Ya da başarılı bir spor kariyerinden sonra kişiliğinde bir takım değişiklikler görülebilir. Bu bağlamda toplum olarak sporun amacını tekrar değerlendirmemiz gerektiğine inanıyorum. Yapılan spor ister hobi olsun ister meslek asıl katkısını maddi duruma statüye başarıya odaklamadan sağlığımıza ve karakterimize olan katkılarını ön plana almalıyız. Yapılan bir işin kazanılan başarının ya da uğradığımız hayal kırıklarının etkisini çok somut bir şekilde görmek istiyoruz. Aldığımız öğretim, yaptığımız spor, kazandığımız başarılar ya da düştüğümüz anlar etkilerini hayatın içinde bakış açılarımızın değişmesi ya da genişlemesi olarak gösterecektir. Hayatta hiçbir zaman yeni fırsatların ya da olumsuzlukların ardı arkası kesilmeyecek nefes aldığımız sürece bir sonu olmayacaktır. Yaşadığımız her şey toprağımıza saldığımız bir kök olarak ya daha gür yaprak vermemize ya da daha sert rüzgarlara direnmemize imkan verecektir. Bir mevsimlik bir meyve ise kimsenin karnını doyurmayacaktır. Sağlık ve huzur dolu bir hayat sizlerin olsun…