Bizim çocuklar, bizim oğlanlar, evlatlar, gençler. Taner'im de vardı, Taner Savut hocam, kardeşim. Unutmadık unutmayacağız rahmet olsun. Eskiden değil sadece. Daha düne kadar böyleydi. Burnunun dibinde, evinin işyerinin yakınında dükkanlar, mağazalar vardır, üşenmez gider başka yerlerden alır. Sonra da pahalılıktan dert yanar. Bakkal amcam, teyzelerim vardı. Pijamayla gider ekmek, yoğurt alırdık gecenin köründe. Şimdi gezmeye gidiyorlar, alışveriş yapıyorlar. Kapalı, havasız, sağlıksız. Elleri kolları dolu. Bir de altındaki marketin, bakkalın önünden geçirirler, gözüne sokar gibi. Hepsinin adı da bir tuhaf illa, yabancı isim olacak. Anlamı ne, sor, bilmezler. Ahali hava görsün. Karnı guruldar. Dolap boş, ağzında kürdanla dolaşır, kapının önünde kallavi araç ah bir de gazlı olmasa. 'Herkes kendi kapısının önünü süpürürse her taraf pırıl pırıl olur' çok güzel söz, kitap sayfalarında kaldı. Kimsecikler de okumuyor ki. 'Yerli malı yurdu malı herkes onu kullanmalı' deriz, icraat nerde ? Teyzemi, amcamı görünce gözlerim dolar. O yaşta. Kasket, pazen basma altlıkla bahçesinden topladıklarını getirir, o ayazda ekmek derdinde. Taze, organik, mis gibi. Ama gel gör ki. Üç kuruşun hesabını yaparlar, pazarlığa tutuşurlar. Oysa elinde pahalı yerden aldığı kahvesi, araba anahtarı, iki telefon. Yapmayın bunu. Özünüze dönün, dostlar. Sonra da niye mutsuzuz demeyin, bu kafayla huzurlu olamayız ki, mutluluk nasıl gelsin. Çocuk ruhunuza ne oldu ?
İZMİR'İMİN EVLATLARI; İKİSİ BOŞTA
İzmir'imin evlatları. Onlarcası var. Başka yazımızda diğerlerinden bahsederim. Öze dönmek dedim ya, devam ediyoruz. Taner'im ile aynı nesilden. Muhteşem dörtlü, ikili çalıştı, yıllarca. Çocukluklarını biliyorum. Beşi de iyi futbolcuydu. Nasip kısmet bu işler. Teknik adamlıkta hayli yol aldılar. Hüseyin Eroğlu - Ufuk Kahraman ile Sami Uğurlu - Ertunga Kuşhan. Beşinin de hakem olarak maçlarına çıktım, gazete sayfalarında yazdım. Haber röportaj yaptım. Arşivlerden bakabilirsiniz. Hakemlere denir ama ben de derim, kime ne ? Beşi de hocamdır. Saygı duyarım, dürüst, namuslu, liyakatli insanlardır. Hüseyin Eroğlu, Çamdibi'nden, Çamdibigücülü. Hocaların hocası Lütfi Cihaner kökenli, vefalıdır da. Altınordu'daki harika yılları da malum. Ufuk, Sami ile Ertunga, Eşrefpaşalı, eğitim İzmirspor'dan. İzmirspor'un kapak olduğu dönemden, şimdiki gibi değil. Ne arayan var ne soran. Ufuk-Hüseyin birlikteliği bitti. Hani bir teknik adam bırakınca, ayrılınca, gönderilince komple ekip veda eder ya. Âdettendir, yardımcısı devam etmez. Eroğlu, profesyonelce düşünüp 'Kal istersen, ayıp filan olmaz' der, ee büyük adam. Şansını devam etmeye çalışır olmaz, tepetaklak gideceği vardır Altınordu'nun, durduramaz. Şimdi boşta Ufuk Kahraman.
GÜZEL GÜNLER GÖRECEĞİZ GENÇLER
Eroğlu, Samsunspor zaferinin ardından, Bandırmaspor'da bu kez . Yine Süper Lig için play-off heyecanında. Ufukçuğum Ertungacığım aldırmayın, başınız öne eğilmesin, dik durmaya devam, Bilirim siz gidip de 'Bizi alsanıza' demezsiniz, diyemezsiniz. Ondan sizleri çok seviyorum ya. Sizde okkalı bir gruba girip küme düşse bile takımı, seneye yeriniz garanti olanlardan değilsiniz. Yapamazsınız. Yazacak birileri çıkar, hakkınızı savunur. Hüseyin'im ile Ufuk'um PRO lisanslı, Sami'm ile Ertunga'm UEFA A'lı. Uğurlu PRO kursuna gidiyor, hedef ileri. Kasımpaşa'ya Uğurlu geldi, ikinci dönemi maşallahı var, harika gidiyor ama Kuşhansız. 'Kemik kadro var, olmadı' dendi. Ne yazık ki, yardımcı olamıyolar, yardımcılık yapamıyorlar. Kapı gibi, diplomalarına rağmen. Tek başına 1.Lig'de teknik direktörlük yapabilirler. İkisi de işsiz, boşta. Ayrılık yaramadı diyeceğim, vardır bunda da bir hayır. Gelecek haftalara bakacaklar artık. Şu an teklif yok. Çünkü onlar ki kimsenin adamı değil. Güzel günler göreceğiz çocuklar, sahalarda yelken açacaksınız ufuklara, kuş misali. İyi haberlerinizi bekliyorum. Başta yazdığım pazenli teyzem ile kasketli amcamın konumuzla ne alakası var mı diyorsunuz. Bir daha okuyun, hayatın sırrı burda. Hayat zaten sahada. Saha da hayatımızda. Torpilliler, kartvizitliler hiç boşta kalmaz bu alemde, başarısız olsalar da. Ama bizimkiler evde. Utanç verici, yüzü olana...
